2024-03-29T00:35:35Z
https://idj.iaid.ir/?_action=export&rf=summon&issue=6842
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تحلیل فراوانی دبی اوج سیلاب با پهنای باند متغیر و ثابت روش چگالی هستهای مطالعه موردی: رودخانه دز
محمدعلی
محمدجعفرشعرباف
سید سعید
موسوی ندوشنی
روش متداول در تحلیل فراوانی سیلاب رویکرد پارامتری است. این روش در تحلیل چگالیهای نامتقارن و دارای چند نقطه اوج توانمند نیست. به منظور رفع این مشکل میتوان از مدلهای ناپارامتری استفاده کرد. روشهای تخمین چگالی هسته با پهنای باند ثابت و پهنای باند متغیر از جمله روشهای ناپارامتری در تخمین تابع است. تابع چگالی احتمال در روش برآورد چگالی هسته با پهنای باند ثابت با انتخاب یک تابع هسته و یک پهنای باند بهینه برآورد میشود. تابع چگالی احتمال در روش پهنای باند متغیر با انتخاب یک تابع هسته و محاسبه پهنای باند در هر نقطه مشاهداتی تخمین زده میشود. روشهای قاعده سرانگشتی و صحتسنجی مضاعف روشهای رایج در محاسبه پهنای باند بهینه است. روش مرتبط با پهنای باند علاوه بر روشهای محاسباتی پهنای باند مذکور در این تحقیق استفاده شده است. تحلیل فراوانی سیلاب با رویکرد ناپارامتری با توجه به دبیهای حداکثر لحظهای سالانه رودخانه دز برای 38 سال آماری انجام و نتایج با روش پارامتری مقایسه شد. با توجه به معیار کارایی جذر میانگین مربع خطا، نتایج نشان داد پهنای باند بهینه محاسبه شده بر اساس روش مرتبط با پهنای باند دقیقترین روش محاسبه پهنای باند تابع هسته نسبت به روشهای قاعده سرانگشتی و صحتسنجی مضاعف است. همچنین روش چگالی هسته با پهنای باند متغیر دقیقتر از روش چگالی هسته با پهنای باند ثابت است. هر دو روش ناپارمتری مذکور نیز از توزیع پارامتری لوگپیرسون نوع 3 دقیقتر هستند.
پارامتری
پهنای باند
تابع هسته ثابت
تابع هسته متغیر
تحلیل فراوانی
ناپارامتری
2016
12
21
556
569
https://idj.iaid.ir/article_55414_5df3c9c9f1f3308524fb7d1780ffa04b.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
بازسازی دادههای مفقوده مجموع ماهیانه ساعات آفتابی با استفاده از شبکههای عصبی مصنوعی
مسعود
کرباسی
تبخیر-تعرق گیاه مرجع یکی از عوامل مهم چرخه هیدرولوژیکی است که باید در طرح سیستمهای آبیاری، تاسیسات آبی، مطالعات زهکشی و هیدرولوژیکی برآورد شود. یکی از دادههای موردنیاز برای محاسبه این پارامتر بااهمیت، مقدار تابش خورشیدی میباشد که در صورت عدم وجود دادههای آن از مجموع ماهیانه ساعات آفتابی استفاده میشود. با توجه به اینکه در اکثر ایستگاههای هواشناسی کشور در سالهای گذشته دادههای مربوط به مجموع ماهیانه ساعات آفتابی موجود نمیباشد، نیاز به بازسازی دادههای مربوط به آن احساس میشود. در تحقیق حاضر با استفاده از دو نوع شبکه عصبی مصنوعی MLP و RBF و همچنین دادههای هواشناسی ایستگاه هدف و ایستگاههای مجاور اقدام به بازسازی دادههای مجموع ماهیانه ساعات آفتابی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که میتوان با استفاده از دادههای هواشناسی ایستگاه هدف و ایستگاههای مجاور، مجموع ماهیانه ساعات آفتابی را با دقت بالایی بازسازی کرد. نتایج سناریوهای مختلف اعمال شده نشان داد که درصورتیکه صرفا از دادههای هواشناسی ایستگاه هدف استفاده شود میتوان با پارامترهای هواشناسی حداقل و حداکثر دما، رطوبت نسبی متوسط، تابش فرازمینی و تعداد روزهای صاف، ابری و نیمهابری با RMSE، 79/16 ساعت و درصد خطای متوسط 44/6 درصد مجموع ماهیانه ساعات آفتابی را تخمین زد. همچنین درصورتیکه تنها از دادههای ایستگاه مجاور استفاده شود، استفاده از ایستگاههای بیشتر منجر به افزایش دقت میشود (RMSE، 25/14 ساعت و درصد خطای متوسط 71/5 درصد). بهترین نتیجه زمانی به دست آمد که از هر دو سری داده هواشناسی ایستگاه هدف و ایستگاههای مجاور استفاده شود (RMSE، 78/13 و درصد خطای متوسط 97/4 درصد). مقایسه عملکرد دو شبکه عصبی مصنوعی MLP و RBF نشان داد که دقت شبکه عصبی مصنوعی MLP تا حدودی بیشتر از شبکه عصبی RBF میباشد. در پایان نیز سری زمانی تبخیر- تعرق مرجع برای سالهایی که داده مجموع ماهیانه ساعات آفتابی موجود نبود، بازسازی گردید.
بازسازی داده
تبخیر-تعرق
شبکه عصبی
مجموع ماهیانه ساعات آفتابی
2016
12
21
570
580
https://idj.iaid.ir/article_55416_b399d9d6324d8a3532f7403bbc3181b7.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تخمین ضریب پراکندگی طولی آلایندهها در رودخانههای طبیعی با استفاده از رویکرد هوشمند دادهمحور GMDH
کورش
قادری
مریم
حسین زاده
تخمین دقیق ضریب پراکندگی طولی آلایندهها در اغلب مسائل هیدرولیکی و زیستمحیطی رودخانه مانند مهندسی رودخانه، طراحی آبگیر، مدلسازی جریان در دلتاها و ارزیابی ریسک ناشی از تزریق آلایندهها به جریان رودخانه دارای اهمیت خاصی میباشد. بررسی تحقیقات اخیر نشان میدهد که استفاده از روشهای دادهمحور باعث افزایش دقت و صحت تخمین ضریب پراکندگی طولی آلایندهها در رودخانههای طبیعی شده است. در این تحقیق توانایی و عملکرد روش هوشمند دادهمحور برخورد گروهی با دادهها(GMDH) در تخمین ضریب پراکندگی طولی مورد بررسی قرار گرفته است. مجموعهای از 71 داده مشاهداتی از رودخانههای مختلف گردآوری شده که 51 داده برای آموزش و 20 داده باقیمانده برای آزمون مدل استفاده شده است. متغیرهای هیدرولیکی و هندسی ورودی مدل شامل عمق متوسط جریان(H)، عرض آبراهه(W)، سرعت متوسط طولی جریان(U)، سینوسیتی آبراهه(σ) و سرعت برشی متوسط بستر(U*) و متغیر خروجی ضریب پراکندگی طولی(Kx) میباشند. یک برنامه کامپیوتری در محیط برنامهنویسی نرمافزار MATLAB برای مدلسازی ضریب پراکندگی طولی بر اساس رویکرد هوشمند دادهمحور GMDH تهیه شده است. بررسی عملکرد مدل توسعه داده شده با استفاده از معیارهای آماری R2، RMSE، CC و DR حاکی از عملکرد بسیار بالای مدل GMDH در تخمین ضریب پراکندگی طولی در رودخانه دارد. همچنین مقایسه نتایج روش GMDH با چند رابطه تجربی و چند روش دادهمحور دیگر مانند شبکههای عصبی(ANN)، ماشین بردار پشتیبان(SVM) و الگوریتم ژنتیک(GA) بیانگر شناسایی صحیح الگوی حاکم بر فرایند پراکندگی طولی آلایندهها در رودخانههای طبیعی توسط مدل توسعه داده شده میباشد. مقادیر شاخصهای آماری RMSE، R2 و CC در مدل GMDH به ترتیب برابر با 5/21، 99/0 و 995/0 به دست آمده است که حاکی از عملکرد مناسب مدل ارایه شده در تخمین ضریب پراکندگی طولی آلایندهها در رودخانههای طبیعی میباشد
روابط تجربی
روشهای دادهمحور
ضریب پراکندگی
محاسبات نرم
مدلسازی
GMDH
2016
12
21
581
593
https://idj.iaid.ir/article_55418_070a2981fbdbfe0e85fd403ef7e8f13d.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
ارزیابی مزرعهای مدل SALTMED در شبیهسازی توزیع و دینامیک آب و نمک خاک تحت سامانه آبیاری قطرهای زیرسطحی باغ پسته
اکرم
سیفی
سید مجید
میرلطیفی
حسین
دهقانی سانیج
در دهههای اخیر، پیشبینی تغییرات رطوبت خاک و شوری آن به منظور مدیریت آبیاری در اراضی تحت کشت و در مناطق با محدودیتهای روزافزون در دستیابی به منابع آب، امری ضروری میباشد. مدل SALTMED 2013 یکی از محدود مدلهای گیاهی دردسترس است که با درنظر گرفتن سامانههای مختلف آبیاری، انواع خاک و لایهبندی آن و انواع گیاهان رویکرد جامعی نسبت به مدیریت آب، خاک و محصول در مزرعه دارد. مبنای فیزیکی این مدل بر اساس معادلات انتقال آب و املاح، تبخیر-تعرق و جذب آب است. در این تحقیق از مدل SALTMED 2013 برای واسنجی و اعتباریابی دینامیک و نیمرخهای رطوبتی و شوری در خاک سیلت لومی باغ پسته واقع در اقلیم خشک و بیابانی استان کرمان (شهرستان سیرجان) استفاده شد. درختان پسته با سامانه آبیاری قطرهای زیرسطحی (SDI) آبیاری شدند و شوری آب آبیاری 5/2 دسیسیمنز بر متر بود. آبیاری هر سه روز یکبار و بر اساس اندازهگیریهای رطوبت خاک با استفاده از TDR انجام شد. شبیهسازی تغییرات رطوبت و شوری نیمرخ خاک در فواصل 10، 40، 60 و 90 سانتیمتری از قطرهچکان و فواصل 20، 40، 60، 80 و 100 سانتیمتری از سطح خاک انجام شد. طبق نتایج مدل قادر به پیشبینی روند مشاهدهای رطوبت در فواصل نزدیک به قطرهچکان بود اما در فواصل دورتر، اندکی بیشبرآورد صورت گرفت. نتایج واسنجی و اعتبارسنجی مدل برای بخش املاح، بیانگر کارآیی مطلوب آن در پیشبینی توزیع دینامیکی و مکانی شوری در سیستم SDI است. بنابراین میتوان از مدل SALTMED به عنوان ابزاری مفید برای مدیریت آب، خاک و گیاه استفاده کرد.
آبیاری قطرهای زیرسطحی
باغ پسته
مدل SALTMED
نیمرخ رطوبتی خاک
نیمرخ شوری خاک
2016
12
21
594
612
https://idj.iaid.ir/article_55423_9df7131b848fc4b2064c220e58cdce8b.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تعیین زمان مناسب کاشت و آبیاری تکمیلی عدس دیم در دشت قزوین با استفاده از مدل AquaCrop
بهنوش
کمالی
هادی
رمضانی اعتدالی
عباس
ستوده نیا
به منظور بررسی تاثیر دو عامل تاریخ کاشت و آبیاری تکمیلی بر میزان عملکرد عدس بهاره دیم در شرایط آبوهوایی دشت قزوین، از مدل AquaCrop استفاده گردید. به این منظور، مدل ابتدا برای گیاه عدس مورد واسنجی قرار گرفت. در تعیین تاریخ بهینه کاشت، شش تاریخ مختلف در بازه زمانی متداول کاشت عدس بهاره در منطقه با فاصله زمانی 10 روز و هشت تاریخ پیشنهادی مدل براساس معیار بارش و دما انتخاب شد. مقادیر عملکرد محصول با استفاده از مدل واسنجی شده برای هر 14 تاریخ کاشت شبیهسازی و چهار تاریخ کاشت با بیشترین میزان عملکرد مشخص گردید. سپس برای هریک از تاریخهای کاشت، میزان عملکرد محصول برای دو تاریخ مختلف آبیاری تکمیلی توسط مدل تخمین زده و مقایسه گردید. نتایج نشان داد بیشترین میزان عملکرد مربوط به کاشت در بازه زمانی اواسط بهمن تا اواسط اسفند و بهترین زمان برای آبیاری تکمیلی 55 تا 65 روز پس از زمان کاشت در مرحله گلدهی میباشد. همچنین نتایج این بررسی نشان میدهد که با یک مرحله آبیاری تکمیلی در زمان مناسب، افزایش حدود 90 درصدی در میزان عملکرد محصول عدس نسبت به شرایط دیم در تاریخ کشت یکسان مشاهده میشود.
آبیاری تکمیلی
تاریخ کاشت
عدس
قزوین و نرمافزار AquaCrop
2016
12
21
613
621
https://idj.iaid.ir/article_55425_1e6505e9d916dda9782ec10031e8cc70.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تاثیر خشکسالیهای اخیر بر منابع آبهای زیرزمینی دشت یزد-اردکان
کمال
امیدوار
مجید
زارع
رضا
ابراهیمی
خشکسالی از پدیدههای جوی است که میتواند در هر ناحیهای رخ دهد و منجر به خسارتهای عمده اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی شود. این پدیده بخشهای مختلف محیطی از جمله منابع آبهای زیرزمینی را در طول دورهی حاکمیت خود تحت تاثیر قرار میدهد. اثر خشکسالی بر روی منابع آبهای زیرزمینی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش با استفاده از شاخص استاندارد بارش4 و شاخص سطح آب استاندارد زیرزمینی5 تاثیر خشکسالی بر منابع آب زیرزمینی دشت یزد-اردکان طی سالهای آبی82-1381 تا 91-1390 برای کلیهی چاههای موجود و آمار بیست ساله برای 8 چاه منتخب حوضه ی مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی توزیع مکانی شدت خشکسالی بر افت سطح سفره آب زیرزمینی منطقه نقشههای مربوطه با استفاده از نرم افزار GIS ترسیم شد. روند خشکسالی نیز در سطح ایستگاههای مورد مطالعه با روش من-کندال تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد که درسالهای آبی 79-1378 و 87-1386 خشکسالی در اکثر ایستگاههای مورد مطالعه واقع شده است. همچنین در بررسی تاثیر خشکسالی هیدرولوژیکی بر سطح ایستابی چاهها از شاخص SWI استفاده شده است که نتایج به دست آمده نشان میدهد خشکسالیهای اخیر، باعث افت سطح ایستابی و سطح آبهای زیرزمینی کلیه چاههای مورد مطالعه در دشت یزد-اردکان شده است. در نهایت با تعیین ضریب همبستگی بین عمق سطح ایستابی چاهها و بارندگی در مقیاس زمانی سالیانه، بالاترین ضریب همبستگی مربوط به چاه شحنه و چرخاب بود.
آبهای زیرزمینی
خشکسالی
دشت یزد-اردکان
SPI
SWI
2016
12
21
622
635
https://idj.iaid.ir/article_55428_e4cb7f7a130a3f04b9d5c6fea44c7e10.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
بررسی خصوصیات پرش هیدرولیکی در حوضچه آرامش واگرا با بستر زبر مکعب مستطیلی
اکرم
عباسپور
محمدرضا
عبدیان رکنی
پرش هیدرولیکی یکی از مهمترین پدیدهها در جریان متغیر سریع است که مورد توجه مهندسین هیدرولیک میباشد که برای استهلاک انرژی جریان در انتهای ساز هایی نظیر سدها، تن آبها، آبشارها ودریچهها، به منظور حفاظت پایین دست حوضچه آرامش مورد استفاده قرار میگیرد. در این تحقیق زبری بستر و واگرایی حوضچه به طور همزمان بررسی شدند و زبریها در حوضچههایی با دیوارههای واگرا با زوایای 0، 2، 4، 6 و 8 درجه و هر کدام از این حالتها با 6 عدد فرود (دبی) مختلف آزمایش شده است. در مجموع 190 آزمایش در محدوده اعداد فرود 5 تا 8 انجام شد. مقدار کاهش نسبی عمق مزدوج پرش به طور متوسط برای زوایای انتخابی به ترتیب برابر 10، 2/17، 22، 25 و 5/25 درصد بدست آمد. میانگین کاهش طول نسبی پرش برای زوایای مورد نظر با بستر زبر به ترتیب برابر 5/45، 55، 1/56، 64 و 2/66 درصد بدست آمده است. میانگین کاهش طول پرش هیدرولیکی برای زبریهای مکعب مستطیلی 3/60 درصد بدست آمد. البته واگرایی حوضچه به تنهایی و بدون اعمال زبری نیز تاثیر بسیار زیادی بر کاهش طول نسبی پرش هیدرولیکی بین 37 تا 47 درصد دارد واین کاهش با افزایش زاویه واگرایی حوضچه نسبت مستقیم دارد. نتایج نشان میدهد که هر دو عامل واگرایی دیواره حوضچه آرامش و زبری بستر باعث کاهش طول و عمق مزدوج پرش هیدرولیکی میشوند. این مساله موجب میشود که ساخت حوضچه اقتصادیتر شود و کنترل پرش بهتر صورت گیرد
بستر زبر
پرش هیدرولیکی حوضچه واگرا
طول پرش
عمق مزدوج
2016
12
21
636
648
https://idj.iaid.ir/article_55431_e78f8b69d910955bd7fb5daa328cf297.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
خوشهبندی پهنه جغرافیایی ایران از لحاظ رخداد خشکسالیهای بلندمدت هواشناسی
منیره
فغانی
خلیل
قربانی
میثم
سالاری جزی
شناخت مناطق همگن از لحاظ وضعیت رخداد خشکسالی در طول زمان، این امکان را فراهم میکند علاوه بر درک وسعت منطقهای خشکسالیها، نحوه تاثیر سیستمهای موثر بر بارش در مناطق مختلف را شناسایی کرد. بر اساس این مفهوم در این پژوهش از آمار و اطلاعات بلندمدت 26 ساله دادههای بارش 120 ایستگاه سینوپتیک که در کل پهنه جغرافیایی ایران توزیع شده، استفاده شد. برای محاسبه شدت خشکسالی، شاخص بارش استاندارد شده (SPI) در پنجره زمانی 12، 24، 48 ماهه محاسبه و به منظور پهنهبندی خشکسالی از روش درونیابی کریجینگ استفاده شد. شبکه مکانی نقاطی به فواصل مکانی 10 کیلومتر 10 کیلومتر ایجاد شده و برای نقاط این شبکه، مقادیر درونیابی شده SPIتوسط نرمافزار GIS استخراج گردید. ماتریس تشکیل شده تحت سناریوهای مختلف (یکسالانه، دوسالانه، چهارسالانه) به روش Kمیانگین خوشهبندی و تعداد بهینه خوشهها به روش ضریب نیمرخ محاسبه شدند. نتایج نشان داد که پهنه جغرافیایی ایران از لحاظ تغییرات زمانی خشکسالیهای بلندمدت یکسالانه، دوسالانه، چهارسالانه به ترتیب به 12، 9 و 9 خوشه دستهبندی میشود و با طولانی شدن پنجره زمانی، از تعداد خوشهها کاسته میشود. همچنین در تمامی این خوشهبندیها، استانهای شمالی حاشیه دریای خزر، هر یک در خوشهای جداگانه قرار داشتند و همچنین جنوب شرقی ایران که از رژیم بارشی موسمی تبعیت میکند، خوشهای جداگانهای را به خود اختصاص داد.
تغییرات زمانی- مکانی
خشکسالی
خوشهبندی k میانگین
شاخص بارشاستاندارد شده
2016
12
21
649
659
https://idj.iaid.ir/article_55434_22c1669c418472383d93f236c39add36.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تحلیل فراوانی جریانهای کمینه حوضه آبریز دز
فرشاد
احمدی
فریدون
رادمنش
غلامعلی
پرهام
رسول
میرعباسی نجف آبادی
خشکسالی یکی از بلایای طبیعی است کـه جوامع بشری، گیاهی و اکولوژی محیط را بـه شـدت تحـت تاثیر قرار میدهد. این پدیـده دارای مکانیسـم پیچیدهای بوده که ماهیـت آن کمتر شـناخته شـده است. بـرآورد دقیـق جریان کمینه به عنوان معیـاری جهـت اهـداف مختلـف در مدیریت منابع آب از جمله خشکسالی از اهمیت بسزایی برخوردار است. با توجه به ماهیت پیچده کمآبیها و مطالعات محدود صورت گرفته، همچنان تحلیل فراوانی جریانهای کمینه یکی از روشهای مورد توجه محققان است. بنابراین، در مطالعه حاضر آنالیز فراوانی جریان کمینه حوضه آبریز دز با تداومهای مختلف (7، 10، 15، 30، 60 و 95 روزه) در دوره آماری 1391-1335 با استفاده از توزیعهای نرمال (NOR)، لوگ نرمال (LN)، پیرسون تیپ سه (P3)، نمایی (EXP)، گاما (GAM)، توزیع مقادیر حدی تعمیم یافته (GEV)، ناکاگامی (NAK)، رایلی (RAY)، لجستیک (LOG)، لجستک تعمیم یافته (GLOG)، پارتوی تعمیم یافته (GPA) و ویبول (WEI) انجام شد. قبل از برازش توزیعهای آماری، ایستایی و همگنی سریهای جریان کمینه حوضه آبریز دز به ترتیب با استفاده از آزمونهای من- کندال اصلاح شده و آزمون ریشه واحد دیکی- فولر (ADF) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این آزمونها همگنی و ایستایی دادهها را تایید نمود. در مرحله بعد، توزیعهای آماری مختلف بر روی سریهای جریان کمینه برازش داده شد و به منظور تعیین توزیع مناسب از آمارههای جذر میانگین مربعات نرمال شده (NRMSE) و معیار نش-ساتکلیف (NS) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که توزیعهای آماری LOG و GEV بیشترین تطابق را با دادههای جریان کمینه حوضه آبریز دز داشته است. همچنین توزیع نرمال نیز از عملکرد بسیار خوبی در برآورد جریان کمینه برخوردار بوده و به دلیل سهولت در کاربرد میتواند با خطای قابل قبول برای برآورد جریان کمینه حوضه آبریز دز انتخاب گردد.
ایستایی
تحلیل فراوانی
جریان کم
حوضه دز
دوره بازگشت
همگنی
2016
12
21
660
673
https://idj.iaid.ir/article_55437_2682e9f5b38a6e3549a6a12444427f6f.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تحلیل روند تغییرات تبخیر - تعرق گیاهی در شهرستان اصفهان (مطالعه موردی گندم)
شمیم
لاریجانی
محمد
سالاریان
امین
علیزاده
کامران
داوری
تغییرات اقلیمی یکی از مشکلات امروزه بشر است و تهدیدی برای کره خاکی به حساب میآید که شناسایی و پیشبینی عناصر آن در جهت مدیریت شرایط بحرانی اهمیت بسیاری دارد. در این تحقیق روند تغییرات زمانی پارامتر تبخیروتعرق برای محصول گندم همراه با بررسی روند تغییرات زمانی پارامتر دما در شهرستان اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از دادههای هواشناسیایستگاه هواشناسی سینوپتیک اصفهان با دوره آماری 47ساله (2010-1964) استفاده گردید و با بکارگیری آزمونهای پارامتری تحلیل رگرسیون و غیرپارامتری من-کندال، وجود روند معنیدار برای سریهای زمانی ماهانه و سالانه در سطوح معنیداری 95 و 99 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که روند تغییرات زمانی تبخیروتعرق گندم، کاهشی بوده است. بیشترین موارد معنیداری روند تبخیروتعرق ماهانه در ماههای تیر و خرداد مشاهده شد ولی در مورد افزایش دما روند معنیداری مشاهده نگردید. در سری زمانی با مقیاس سالانه، تبخیر و تعرق با شیب حدود 29 درصد روند نزولی معنیداری در سطح 99 درصد نشان داد، ولی روند افزایش دما معنیدار نبود. مقایسه نتایج حاصل از بررسی روند تغییرات تبخیر و تعرق و دما توسط هر دو آزمون مبین این موضوع است که پدیده تناقض تبخیر در شهرستان اصفهان وجود داشته است.
تناقض تبخیر
رگرسیون
سینوپتیک
من-کندال
2016
12
21
674
686
https://idj.iaid.ir/article_55442_206dc2c398657e157fcc3469102c28cc.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
بررسی تأثیر پارامترهای شماره منحنی رواناب، چالاب و زمان تمرکز در اولویتبندی عملیات کنترل سیل حوضههای آبریز
مهدیه
کلانتری
علی
نصیریان
ابوالفضل
اکبرپور
ناهید
مجیدی
سارا
سریخانی
تعیین مناطق مولد سیل و عوامل مؤثر بر سیلخیزی هر زیرحوضه میتواند در مدیریت بهتر حوضههای آبریز بزرگ نقش مهمی داشته باشد. در این مطالعه اولویتبندی سیلخیزی زیر حوضههای کارده واقع در خراسان رضوی با اعمال پارامترهای مختلف مانند اندازه سلول مدل رقومی ارتفاع، شماره منحنی رواناب در سه وضعیت رطوبتی زمین، محاسبه هیدوگراف واحد با دو روش متفاوت و همچنین وجود یا عدم وجود چالاب بررسی گردید. نتایج نشان داد که بدون اعمال چالاب در زیرحوضهها تأثیر پارامترهای اندازه سلول مدل رقومی ارتفاع و زمان تمرکز در پتانسیل سیل خیزی حوضه، در مقایسه با پارامتر شماره منحنی رواناب بسیار ناچیز میباشد. اما با افزایش چالاب علاوه بر اینکه اولویتبندیها تغییر میکند، تأثیر سایر پارامترها نیز بر سیل خیزی زیرحوضهها بیشتر میشود.
چالاب
حوضههای آبریز
وضعیت رطوبتی زمین
مهار سیلاب
2016
12
21
687
695
https://idj.iaid.ir/article_55444_b11b77c92c536d5b0a840cb231410d05.pdf
نشریه آبیاری و زهکشی ایران
2008-7942
2008-7942
1395
10
5
تحلیل تغییرات دقت برازش سریهای متعامد نرمال به اندازه نمونه دبی اوج سالانه
میثم
سالاریجزی
مطالعات تحلیل ریسک سیلاب بر اساس برآورد تابع چگالی احتمال دبی اوج سیلاب صورت میگیرد. روشهای مرسوم برای تخمین تابع چگالی احتمال توزیعهای پارامتری هستند که دارای محدودیتهای مختلف از جمله حساسیت در دقت برازش نسبت به کاهش اندازه نمونه میباشند. روشهای ناپارامتری برآورد تابع چگالی احتمال دارای محدودیتهای کمتری نسبت به توزیعهای پارامتری میباشند. در این مطالعه از توزیعهای پارامتری نمایی، لوگ نرمال، گاما و گامبل و روش سریهای متعامد نرمال به عنوان یک روش نوین ناپارامتری و همچنین معیارهای دقت برازش معیار اطلاعات آکائیک (AIC)، معیار اطلاعات بیزی (BIC) و میانگین مربعات خطا (MSE) استفاده شد تا دقت این روشها و نیز حساسیت آنها به کاهش اندازه نمونه دبی اوج سالانه سیلاب بررسی گردد. بر اساس دادههای ثبت شده پنج ایستگاه هیدرومتری در استان گلستان (با طول دوره آماری 38 تا 48 سال)دقت و تغییرات دقت برازش توزیعهای پارامتری و ناپارامتری به کاهش اندازه نمونهها بررسی شد. نتایج نشان داد دقت روش ناپارامتری سریهای متعامد نرمال از توزیعهای پارامتری به شکل محسوسی بالاتر میباشد. به علاوه روش سریهای متعامد نرمال در مقایسه با روشهای پارامتری دارای حساسیت کمتر به کاهش اندازه نمونه میباشد که این ویژگی موجب میشود بتواند به عنوان یک گزینه مناسب در مواردی که دادههای ثبت شده کوتاه مدت است به حساب آید.
اندازه نمونه
تحلیل حساسیت
توزیعهای پارامتری
سریهای متعامد نرمال
2016
12
21
696
706
https://idj.iaid.ir/article_55446_323aca3557a588d05fe78c4ae0d322b3.pdf