%0 Journal Article %T تخمین تبخیر-تعرق واقعی براساس آخرین ویرایش اصلاح شده از الگوریتم بیلان انرژی روی سطح با استفاده از داده‌های لایسیمتر %J نشریه آبیاری و زهکشی ایران %I انجمن آبیاری و زهکشی ایران %Z 2008-7942 %A فخار, محدثه السادات %A کاویانی, عباس %D 2022 %\ 04/21/2022 %V 16 %N 1 %P 191-203 %! تخمین تبخیر-تعرق واقعی براساس آخرین ویرایش اصلاح شده از الگوریتم بیلان انرژی روی سطح با استفاده از داده‌های لایسیمتر %K دشت قزوین %K PYSEBAL %K MODIS %K Landsat-5 و Landsat-7 %R %X تبخیر-تعرق یکی از مولفه‌های مهم در برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب و آبیاری است. در روش‌های متداول برآورد تبخیر-تعرق از اندازه-گیری‌های نقطه‌ای استفاده می‌شود اما در تکنیک سنجش از دور، مانند الگوریتم بیلان انرژی روی سطح مقدار شار تبخیر- تعرق لحظه‌ای در زمان گذر ماهواره به عنوان باقی‌مانده معادله بیلان انرژی برای هر پیکسل محاسبه می‌شود. در این مطالعه دو مدل رایج تبخیر-تعرق تک‌منبعی برآورد شده از SEBAL و PYSEBAL با نتایج یک لایسیمتر زهکش‌دار کشت‌شده با یونجه در محدوده دشت قزوین مورد مقایسه قرار گرفتند. داده‌های ماهواره‌ای بر اساس اطلاعات سه سنجنده MODIS، LANDSAT-5-TM و LANDSAT-7-ETM+ در طی سال‌های 1379 تا 1382 میلادی بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که الگوریتمPYSEBAL در هر سه سنجنده به ترتیب با مقدار RMSE (45/0، 46/0 و 02/2 میلی‌متر بر روز) عملکرد بهتری را نسبت به مدلSEBAL داشته است. همچنین بررسی‌های صورت‌گرفته از سه سنجنده مورد بررسی نشان داد که سنجنده MODISبا مقدار خطای استاندارد (15/0میلی‌متر بر روز) و ضریب همبستگی (98/0) در مقایسه با دو سنجنده ETM+ و TM با مقدار ضریب همبستگی به ترتیب (97/0 و 53/0 )، خطای استاندارد (17/0 و 26/2 میلی‌متر بر روز) و همچنین قدرت تفکیک مکانی بالاتر توانسته است نتایج بهتری را ایجاد کند. %U https://idj.iaid.ir/article_144630_c620a8abdcc5bff2ca99b881a56f23a8.pdf